Son Hasat

Cemil Agacikoglu – Turkije, 2023 – 125 minuten – gesproken taal: Turks, met Nederlandse ondertitels

Ali en zijn vrouw Aysel wonen in een klein dorpje in Anatolië, omgeven door een groot meer en immense rietvelden. Ze moeten hard werken om rond te komen. Bovendien worden ze uitgebuit en mishandeld door maffiose bazen, die onderling in oorlog zijn. Terwijl zijn vrouw bereid is zich aan de omstandigheden aan te passen, blijft Ali zich verzetten. Wanneer door een ongeluk een van de bazen van het toneel verdwijnt, wordt de situatie voor Ali steeds ingewikkelder. Hij gaat op zoek naar manieren om aan de ellende te ontsnappen en probeert illegaal riet te smokkelen. Dat is een riskante onderneming en zeker niet zonder gevaar…

Son Hasat heeft een langzaam dreigende sfeer. Je voelt de lome natuur en het ritme van het dagelijks leven in dit Turkse dorp, gelegen in het hart van Anatolië. Naarmate de film vordert, begrijp je waarom de mensen gewend zijn geraakt aan de machtsdynamiek die de kern van het verhaal vormt. De rietvelden vormen door de bijzondere cameravoering een labyrintisch, claustrofobisch en verstikkend personage in de meedogenloze strijd tussen goed en kwaad, waarvan de grenzen steeds verder vervagen.

Cemil Agacikoglu – Turkey, 2023 – 125 minutes – spoken language: Turkish, with Dutch subtitles

Turkish reedbeds form the breathtaking backdrop to an allegorical story about secretly longing for a better life.

Ali and his wife Aysel live in a small village in Anatolia, surrounded by a large lake and huge reedbeds. They have to work hard to make ends meet. On top of that, they are exploited and abused by mafia bosses who are at war with each other. Although his wife is willing to adapt to the circumstances, Ali continues to resist. When one of the bosses disappears from the scene due to an accident, the situation becomes increasingly complicated for Ali. He looks for ways to escape his misery and tries to smuggle reeds illegally. It’s a risky business and definitely not without danger…

In Son Hasat, tension builds up slowly. You feel the languid nature and rhythm of daily life in this Turkish village in the heart of Anatolia. As the film progresses, you understand why the villagers have become used to the power dynamics that form the core of the story. Clever camera work transforms the reedbeds into a labyrinthine, claustrophobic and suffocating character that plays a role in the relentless struggle in which the boundaries between good and evil become increasingly blurred.